| Rezerwat "Górna Krasna" | Ścieżka dydaktyczna i szlaki turystyczne, Nadleśnictwo Stąporków | |
|
Opis obiektu
„Górna Krasna” Aktem prawnym powołującym rezerwat jest Rozporządzenie Wojewody Świętokrzyskiego Nr 1/2004 z dn.. 8.01.2004r. (Dz. Urz. Woj. Święt. z dn. 13.01.2004r., Nr 3, poz. 46).
Głównym przedmiotem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych
i dydaktycznych naturalnego odcinka rzeki Krasna i fragmentu jej doliny z występującymi cennymi zbiorowiskami roślinnymi oraz chronionymi i rzadkimi gatunkami zwierząt, głównie ptaków. Ze względu na występowanie cennych zbiorowisk roślin oraz rzadkich i ginących gatunków zwierząt chronionych został wpisany do projektu Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000.
Rezerwat położony jest w północno-zachodniej części Gór Świętokrzyskich w obrębie Wzgórz koneckich. Pod względem administracyjnym obszar leży w północnej części województwa świętokrzyskiego, na terenie dwóch powiatów kieleckiego i koneckiego
w odległości ok. 20km na północ od Kielc. Całość rezerwatu rozciąga się pomiędzy miejscowościami Krasna i Długojów. Na terenie rezerwatu występują dwie formy własności gruntu: grunty należące do Skarbu Państwa (Nadleśnictwo Stąporków i Zagnańsk) i grunty będące własnością prywatną. W skład rezerwatu wchodzą grunty trzech gmin: Stąporkowa, Mniowa i Zagnańska. Całość rezerwatu zajmuje powierzchnię 413, 02ha, z czego grunty należące do Nadleśnictwa Stąporków stanowią 76. Zarówno środkową jak i południową część rezerwatu stanowi obszar dolinny, podmokłych łąk i tarasów zalewowych rzeki Krasnej oraz jej dopływów. Na północ od wsi Krasna dolina rzeczna jest głęboko wcięta.
Dolina rzeki Krasnej w jej górnym brzegu stanowi obiekt niezwykle interesujący
z racji występowania tu zbiorowisk roślinnych: wodnych, torfowiskowych, szuwarowych, łąkowych i leśnych. Występują tu także rzadkie i chronione gatunki roślin, z których 30 to gatunki zagrożone w skali Polski Środkowej, 17 gatunków objętych jest ochroną ścisłą, a 7 gatunków ochroną częściową.
W granicach występowania rezerwatu stwierdzono występowanie 343 taksonów roślin naczyniowych należących do 210 rodzajów z 76 rodzin.
Ze świata owadów, na szczególną uwagę zasługują ważki i motyle występujące na terenie rezerwatu. Wykazano tu 35 gatunków ważek i 62 gatunki motyli dziennych. Za najciekawsze można uznać Pałątkę południową (Lestes barbarus) – gatunek południowy, rzadko rozmieszczony w Polsce, Trzeplę zieloną (Ophiogomphus cecilia) – gatunek objęty ochroną gatunkową oraz Zalotkę większą (Leuccorhinia pectoralis) – rzadko występujący
w Polsce, objęty ochroną gatunkową i umieszczony na Czerwonej liście zwierząt ginących
i zagrożonych w Polsce, związany z torfowiskami. Do najciekawszych gatunków motyli dziennych występujących na terenie rezerwatu należą: Paź żeglarz (Iphiclides podalirius), Niestrzęp głogowiec (A.Crataegi), Czerwończyk nieparek (Lycaena dispar), Modraszek alkon (Maculinea alcon) i Modraszek telejus (Maculinea teleius).
Spośród 18 gatunków płazów występujących w Polsce, na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 12 gatunków. Najpospolitszymi gatunkami na tym terenie są Ropucha szara (Bufo bufo), Żaba trawna (Rana temporaria) i Żaba wodna (Rana esculenta). Pozostałe gatunki, to: Traszka zwyczajna (Triturus vulgaris), Traszka grzebieniasta (Triturus cristatus), Kumak nizinny (Bombina bombina), Grzebiuszka ziemna (Pelobates fuscus), Żaba jeziorkowa (Rana lessonae), Żaba śmieszka (Rana ridibunda) i Żaba moczarowa (Rana arvalis).
W granicach rezerwatu stwierdzono występowanie 5 gatunków gadów. Najczęściej spotykanym gadem jest Jaszczurka żyworodna (Lacerta vivipara). Licznie występuje również Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) i Żmija zygzakowata (Vipera berus). Dwa pozostałe gatunki gadów występujące w rezerwacie, to Jaszczurka zwinka (Lacerta agilis) i Padalec zwyczajny (Anguis fragilis).
Galeria zdjęć |
|
|
|
|
Galeria wideo |
|
|
|
|